بررسی ارتباط بارکاری و توان کاری با فشار روانی شغلی در پرسنل پرستاری بیمارستان شهید بهشتی قم در سال 1392

زمینه وهدف: امروزه بحث مدیریت فشار روانی در سازمانها مورد توجه افراد بسیاری ازجمله متخصصان علم ارگونومی قرار گرفته است.از آنجا که هدف علم ارگونومی افزایش بهره وری، سلامت، ایمنی و رفاه انسان می باشد در راستای طراحی سیستم های کاری و به منظور مدیریت فشارروانی می توان تعادلی رابین ویژگی های افراد ونیازهای شغلی آنان از طریق شناخت بهتر روابط این متغیرها برقرارکند لذا هدف این مطالعه بررسی رابطه بین بارکاری وتوان کاری با فشار روانی شغلی در پرسنل پرستاری می باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در بیمارستان آموزشی شهید بهشتی قم بر روی 190 نفراز پرسنل پرستاری با استفاده ازروش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام شد. جهت بررسی رابطه بین بارکاری وتوان کاری با فشار روانی شغلی از یک پرسشنامه خود گزارشی متشکل از پرسشنامه های بارکاری ناسا، شاخص توان کاری وفشار روانی شغلی اوسیپو استفاده شد. سپس پرسشنامه های تکمیل شده توسط چهار رده شغلی کارشناس پرستاری، تکنیسین اتاق عمل، بهیار وکمک بهیار، مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. یافته ها: از 190 شرکت کننده 129 نفر(9/67 درصد) زن، 61 نفر(1/32 درصد) مرد و میانگین سنی 8/32سال بود.اکثریت بار کاری زیاد(2/54%)، توان کاری خوب(6/52%)و فشار روانی شغلی(84%) طبیعی را گزارش کردند. بین متغیرهای فشار روانی شغلی بارده شغلی، میزان تحصیلات و وضعیت استخدامی و همچنین بار کاری، توان کاری با وضعیت استخدامی اختلاف معنی دار وجود داشت. بین توان کاری و فشار روانی شغلی ارتباط معنی دار معکوس بدست آمد، بین بار کاری و فشار روانی شغلی رابطه معنی دارمشاهده نشد. بحث ونتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه مبنی بر وجود بار کاری زیاد و همچنین رابطه معنی دار و معکوس بین توان کاری وفشار روانی شغلی در پرسنل پرستاری، با جذب کافی پرستاران، ایجاد شرایط مناسب شغلی و تقویت توان کاری میتوان فشار روانی شغلی و بار کاری زیاد در بیمارستانها را تعدیل نمود